Berichten

Geplaatst op

Schilderweek Buiten schilderen en tekenen

Een vriendin had al vaker deelgenomen aan een weekje Buiten Schilderen en zij vroeg of dat niet iets voor mij was. Nu had ik in juni al een keer mee gedaan aan een Buitenschilderdag en dat was me goed bevallen. Dus waarom geen week. Een prima idee.

Vertrekpunt was Familierestaurant Het Spit in Hedel. Dagelijks begonnen we daar met een heerlijke kop koffie of cappuccino, een prima start ’s morgens om 09.30 uur. Daarna gingen  we onder leiding van Christ School aan de slag.

Op zondag mochten we bij de naastgelegen pastorie in de tuin en het dierentuintje tekenen. Ik koos voor een plekje bij de pastorie waar een paar grote bomen stonden met prachtige stammen. Geen idee of ik dat fatsoenlijk op papier zou krijgen, maar wie niet waagt….
Me ook uitgeleefd op een paar grote keien en op een beeldengroep die aan de overkant van de weg stond.  Keien: lastig om te tekenen. Ik had nog nooit zulke vormen en materialen getekend en vond dat het bepaald geen succes was.
Tot onze verrassing kregen we van bewoners van de pastorie koffie aangeboden. Heerlijk. Lees verder “Schilderweek Buiten schilderen en tekenen”

Geplaatst op

De Prijs

Het was donker en bedompt in het café. De geur van natte jassen vermengd met bier en rook dringt zijn neus binnen. Er klinkt een te vrolijke smartlap.

Peter zit aan een tafeltje. Hij valt een beetje uit de toon bij de overige bezoekers die aan de bar hangen. Zijn oranje-blauwe trainingspak glimt zachtjes in het schemerige licht. Zijn gebruinde gezicht, omlijst met halflange roestbruine krullen, past niet bij de getekende en gerimpelde koppen van de vaste klanten. Zijn sporttas staat in de hoek, een platte tas ernaast. Nieuwsgierige blikken blijven op hem rusten, om vrij snel weer weg te draaien naar het gesprek, het pilsje en de bar. Peter kijkt rond. Waar blijft die journalist nou? Het display van zijn mobiele telefoon licht in grote cijfers op. De man is veel te laat. Net als hij aanstalten wil maken om op te stappen, komt er een jongeman naar hem toe.

“Sorry, bent u niet Peter Oosterveld, die schaatser, onze regionale sportheld? Ik herken u van de foto’s.” Hij steekt zijn hand uit “Bas Jongkind. “Mag ik?’  gebarend naar de stoel. “Ik doe zelf aan sport en wilde u altijd al iets vragen .”
“Oké Bas, ga zitten en ik ben inderdaad Peter Oosterveld. Ik zit op iemand te wachten, maar die schijnt onze afspraak vergeten te zijn. Dus ik heb wel even de tijd. Welke sport beoefen jij?”

Lees verder “De Prijs”

Geplaatst op

Tuin De Dwerg in Drunen

Met een twaalftal mensen van NAH-groep Ontmoeten Heusden was ik bij een leuke bijeenkomst in een bijzondere tuin in Drunen.

Corrie en Paul Giesbers hebben samen hun creatieve ideeën tien jaar geleden  in deze tuin vorm kunnen geven.
Tijdens de koffie gaven ze uitleg over de bouw van hun huis en het ontstaan van de tuin op oude familiegrond, ongeveer zo’n tien jaar geleden.
De tuin is verdeeld in verschillende ruimtes, elk met prachtig bij elkaar passende kleuren en een variëteit aan bladvormen en bloemen.

 

 

 

 

 

Het is een lange smalle tuin. Door de verschillende ruimtes, kun je niet in een keer de hele tuin overzien en daardoor lijkt hij veel groter. Je loopt over een heerlijk prachtig zacht grastapijt dat tussen de perken door slingert en waar je je voeten in voelt verdwijnen.  Ik vraag me af hoe ze het zo mooi groen weten te houden. Lees verder “Tuin De Dwerg in Drunen”

Geplaatst op

Zomerschool 2019 – Encaustic Art

Weer een leuke workshop gevolgd: ‘Encaustic Art’ oftewel ‘Bijenwas strijken’.
Ik kan me er niets bij voorstellen. Hoe doe je dat strijken met bijenwas.?
Nou dat kon Antonet Alders, die de workshop geeft.  al snel duidelijk maken. We hadden een leuke groep en de stemming zat er gauw in.

Op tafel staan (inmiddels)  bloedhete reisstrijkijzertjes en bakjes met gekleurde blokjes bijenwas. Strijkijzertje op z’n kop, een blokje was er op, een beetje laten smelten, snel omkeren, op het speciale papier zetten en dan maar wat doen. Een grote haal, kleine draaibewegingen of  met de punt of zijkant van het strijkijzertje “iets” maken. Alles is goed en omdat warme bijenwas niet helemaal te sturen is, komen er verrassende resultaten uit. Veel gelachen om alles wat we in de figuren denken te zien.

Tijdens het  bezig zijn, maak ik notities van wat ik doe. Ik vergeet anders hoe ik het gemaakt heb. Ik beschrijf – naast  het werkstukje – in het kort welke stappen ik gezet heb om tot dat resultaat te komen . Ik schrijf ook de gebruikte kleuren op en eventuele andere informatie, zoals waar ik de gebruikte materialen kan kopen, merken, enz.. Zo’n “boek” is ook leuk om nog eens door te bladeren en om aan iemand te laten zien wat we nou gedaan hebben.

Lees verder “Zomerschool 2019 – Encaustic Art”

Geplaatst op

Zomerschool 2019 – workshop Natuurlijke handcrème of lippenbalsem maken

De Zomerschool voor de 55-plussers is weer begonnen en ik ga de komende weken een aantal workshops volgen. Keuze genoeg.

Als eerste begonnen met de workshop “Natuurlijke handcrème en lippenbalsem maken’ bij Tuinjoop T-huis in ‘s-Hertogenbosch.

Joop omschrijft haar werkplek als een huiselijke werkruimte
voor creatieve en praktische workshops. De werkruimte is gelegen aan een plantsoentje met een perk vol roze en paars getinte bloemen.  Een smal pad tussen tafels met daarop allerlei stekjes van planten en kruiden leidt ons naar de voordeur. Er hangt een fijne niet te zware geur van kruiden en bloemen.
Lees verder “Zomerschool 2019 – workshop Natuurlijke handcrème of lippenbalsem maken”

Geplaatst op

Beeldvorming

Ze was een kwartier te vroeg. Gespannen en met zorg koos ze een tafeltje uit in het donkerbruine café net buiten het centrum. Het kaarslicht scheen op de knalgele zonnebloem die ze als herkenningsteken had meegebracht. Ze had zich zorgvuldig opgemaakt en de lelijke kant van haar gezicht zo goed mogelijk gecamoufleerd.

“Hallo dame met de zonnebloem.  Azra?”
Ze draaide zich om, haar gezicht half naar hem toe.
“Ja, en dan ben jij Paul. Wat leuk je eindelijk eens te ontmoeten.”
Hij pakte haar hand en drukte er een klein pakje in. “ Het is niets bijzonders hoor”, verzekerde Paul terwijl er een kleine Boeddha met knapzak tevoorschijn kwam.  “Een Boeddha moet je cadeau krijgen en deze wenst je geluk op je reis door het leven. En ik hoop een stuk van die reis mee te mogen beleven.”
Ze voelde dat ze een kleur kreeg . “Wat een leuk idee van je. Oh, wat erg, ik heb helemaal niets voor jou meegebracht”. Lees verder “Beeldvorming”

Geplaatst op

Wespenflat

Een vriendin van mij heeft een leuk huis met tuin in een mooie omgeving. Soms verrast moeder natuur haar met een mooie aangewaaide plant of gezellige beestjes. Maar soms….

Dit jaar werd ze verrast met gezoem bij het keukenraam.
Onaangenaam verrast kun je wel zeggen, want er bevond zich een serieus wespenprobleem op een wel heel bijzondere plek.  Niet dat het om van die grote enge wespen ging,  zoals de Grote Hoornaar die sinds
een aantal maanden weer in Nederland wordt gesignaleerd en die ook wel “monsterwesp” wordt genoemd. Nee, hier ging het om kleine lieftallige wespjes, maar daarom niet minder vervelend. Lees verder “Wespenflat”

Geplaatst op

Manifestatie Lang Leve…!

In 1947 heeft Herman Moerkerk dit affiche gemaakt voor het volksspel “Bosch Marieke”, dat zich afspeelde in de Schilderstraat en dat door mijn vader werd geschreven. Het schilderij hing vroeger bij ons thuis.  Ik herken meteen de karakteristieke gevel met de lantaarn. Mooi om deze plek na zoveel jaren nog in de stad  terug te kunnen vinden.

Vandaag was ik dus in de  Schilderstraat, een heel oud
straatje in de binnenstad van ’s-Hertogenbosch.
In het gebouw van de ‘Bank van Leening’ waar tegenwoordig ‘Bij Katrien’ is gehuisvest, werd de “Manifestatie Lang Leve…!” gehouden.

Drieëntwintig gemeenten, waaronder  ’s-Hertogenbosch, hebben initiatieven op het gebied van  ouderen en cultuurparticipatie ingediend bij het BNG  Cultuurfonds.
Lees verder “Manifestatie Lang Leve…!”

Geplaatst op

Mijn vader en zijn typemachine

De oude typemachine van mijn vader staat nu bij mij thuis stoffig en vuil te wezen.
Zomaar op een dag kwam hij mijn leven weer binnen. Via, via, geen idee waar dat logge ding weer boven water is gekomen.
Het donkerblauwe vilten matje wat er onder hoorde te liggen om het geluid te dempen, is verdwenen. Sommige letters zijn wat versleten door het vele gebruik. Een zwaar gietijzeren bakbeest uit 1949. Bij de oud-ijzer-boer zou het ding heel wat geld opbrengen.
Er zit nog een rood-zwart lint op. Alles werkt nog en ik zou ’m zo weer kunnen gebruiken als dat ding niet zo smerig zou zijn. Ik zou ‘m moeten schoonmaken, maar heb geen idee hoe dat aan te pakken.

Lees verder “Mijn vader en zijn typemachine”