Kuifmezen, de vogels zijn gevlogen (3)

Er ligt een vreemd hoopje op een van de plantenbakken. Het is een dood vogeltje, een van de meesjes. Hoe komt ie daar? Zelf kan hij nog niet vliegen. Heeft een van de ouders hem het nest uitgewerkt? Te mager, te klein, te weinig overlevingskansen? De keus is snel gemaakt, de ouders moeten aan de rest van het nest denken.
De volgende dag ligt er weer een dood vogeltje. Er is een harde strijd gaande. Een jong wordt bijna geplet door de anderen. Hij blijft achter in de groei.
Survival of the fittest.
Er blijven  uiteindelijk maar vier vogeltjes over.

Het is nu half mei. Er heerst een drukte van belang. Om half zeven ’s morgens een hoop gekwetter. De jongen gaan uitvliegen. Een ouder doet het voor. Zit op de kromme tak, hipt naar het stammetje en roept met lokkende geluidjes een jong. Dat steekt eerst zijn kopje naar buiten. De mees maakt voor het jong  ruimte  op het stammetje en  even later landt het jong op het stammetje. Hij kijkt waar hij naar toe moet en vliegt met onzekere bochten in een ruk naar een grote struik een eind verderop. Nummer twee en drie volgen op dezelfde manier.

De vierde durft niet, gluurt naar buiten om meteen weer naar binnen te schieten.
Hoe de ouder ook roept, het jong komt niet uit het nestkastje.

Dan is oudermees het zat. Op het moment dat het jong weer naar buiten gluurt, pakt de mees hem bij zijn veertjes of zijn snaveltje vast en trekt er aan. Maar het lukt hem niet om het jong door het gat naar buiten te krijgen. Een van de andere jongen komt terug en zit op het hek nieuwsgierig toe te kijken. Na een aantal mislukte pogingen geeft oudermees het op en helpt niet meer.

Het jong is nu op zichzelf aangewezen. Blijkbaar heeft ie toch goed gekeken wat hem is voorgedaan,  want na een aantal pogingen zit ie op het stammetje. En dan, na even uitblazen van de inspanning ……. vliegt ie in een aarzelende boog richting de anderen.

Een goed uur later zijn ze alle vier uitgevlogen en moeten de jonge kuifmezen zien dat ze in de wijde wereld overleven.
Een van de ouders lijkt een jong te missen en  komt nog meerdere keren terug om in het nestkastje te kijken. Ook later in de middag en in het begin van de avond.  Checkt met een spartelende rups in zijn snaveltje en voortdurend roepen  of  het nest écht leeg is. Er komt geen antwoord en uiteindelijk geeft  de oudermees het op en vliegt ook  definitief richting het park aan de overkant.

 

 

 

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *