Balkonplezier

Dagen  van prachtig weer en hoge temperaturen voor de tijd van het jaar afgewisseld met dagenlang  flinke regenbuien en onweer. Prima weer voor de plantjes op mijn balkon. Ze beginnen weer tot leven te komen en dat gaat best wel snel…
De hyacintenbollen,  een gezellig en knus groepje van vijf, gekregen van mijn zus, steken hun puntige bladeren trots de lucht in. De bloemtrossen geven hun kleur beetje bij beetje prijs . Stevig Fuchsiaroze. Bestaat er eigenlijk Hyacintenroze?

De stekken van de stokroos doen het zowaar ook goed. Het was me nog nooit  eerder gelukt om ze in bloei te krijgen, dus waarom ze er nu wel zin in hebben… ik weet het niet. Ineens staan ze zomaar donkerpaars, bijna zwart, te bloeien . Prachtig tussen al de roze tinten.

In een grote pot heb ik bollen van sieruien gepoot. Vorig jaar waren ze zo’n 50 cm hoog met veel bloemetjes die samen prachtige grote witte ronde bollen vormden. Ik ben teleurgesteld. Dit jaar lijken het wel zilveruitjes en al heel snel verdrogen ze en sterft het blad af. Ik laat de bollen in de grond zitten. Hoop voor volgend jaar…
De clematissen hebben allemaal al bloemknoppen. Vier verschillende soorten die vlak achter elkaar bloeien en zo voor een langere periode voor kleur op het balkon zorgen. Als eerste bloeit er een witte, die zo vol bloemen zit, dat er weinig blad te zien is. Wekenlang geniet ik van de overvloed aan bloemen.

Ook een oudroze clematis laat haar kleuren zien. Nog bescheiden met twee bloemen, al zitten voldoende knoppen in de wacht.

De volgende die aan de beurt is, is een paarsbloemige. Het lijkt wel of er een nieuwe variant is ontstaan. Sommige blaadjes zijn verkreukeld en hebben een wit-met- appelgroene kleur door het paarse terwijl andere blaadjes effen paars zijn. Vorig jaar was dat ook al zo. Volgend jaar weer?

Kiki, mijn 1 jaar oude kat heeft onder de  oppottafel, die mijn zoon voor mij heeft gemaakt, spinnen gespot. Ze is op jacht en af en toe komt ze smakelijk kauwend tevoorschijn, haar kopje vol spinrag. De muis, die ze eerder zag, heeft zich niet meer laten zien. Dit zit vast bij de buren.
Met Moederdag  kreeg ik plantjes voor in de bak. Een witte geranium, een paar knalroze petunia’s en een pot met bloemetjes in zalmroze en paarse tinten. Geen idee wat het zijn, maar het kleurt allemaal prachtig bij elkaar. Twee roestige eenden houden de wacht, een kikker die aan een spiraal hangt, danst vrolijk in de wind. Geen nest met koolmeesjes die jaar. Ik vermoed dat ze niet blij zijn met de kat.

Een heel erg bleekroze, bijna witte clematis doet haar best. Met gemak zoekt ze contact met de bloembak die boven haar hoofd hangt. Nog eventjes en dan kust ze  de knalroze petunia’s onder het toeziend oog van de dansende kikker. Lentekriebels.
De komkommertjes  en de sperziebonen ben ik vergeten te zaaien.  Jammer,  het wordt wachten tot volgend jaar op nieuwe kansen.
Het is wel genieten met al die kleuren en geuren. De tijm, de Toscaanse jasmijn, munt en citroenmelisse, de peterselie, de knoflook bieslook. De een al geuriger dan de ander. Er zijn weer bijen op het balkon. Hoera.
Het blijft genieten op mijn balkonnetje. Volgend jaar wordt het zeker weer een heel nieuwe  verrassing.