Terug in de tijd

De tv bestaat 70 jaar. Ik had wat programma’s opgenomen, maar van kijken was tot nu toe weinig terecht gekomen. Inmiddels heb ik alles gezien en bedenk dat ik in een heel bijzondere tijd ben opgegroeid.
Wat is er veel veranderd in die 70 jaar.

Toen waren wij in de straat de eerste familie die een zwart-wit tv had.
Een keer per week kwam de ‘hele’ buurt bij ons kijken naar Dappere Dodo. Later zaten we aan de buis gekluisterd voor Pipo de Clown of Swiebertje.  Allemaal iconische programma’s uit die begintijd.
Nu vinden we het maar knullige probeersels en eigenlijk waren ze dat ook. Niemand wist hoe het moest, alles moest nog uitgevonden en bedacht worden. Een uitdaging waar alle techneuten en creatievelingen zin in hadden en de ontwikkelingen gingen dan ook op allerlei vlakken razendsnel

Bij al die terugblikken ga ik automatisch terug in mijn herinneringen en zit ik meteen in het gevoel van die jaren vijftig en zestig. Ik voel weer de sprakeloze verwondering over Dappere Dodo met dat gordijntje dat open ging, Coco en de Vliegende Knorrepot, de spanning van Pipo de Clown en de Dikke deur, de brutale Swiebertje, of Tante Hannie die alle kindertjes gedag zwaaide.
Ik pak er wat fotoalbums uit die tijd bij. Wat waren we nog onschuldig en naïef.
Helaas zijn er bar weinig foto’s uit die tijd. Een paar in de KRO-studio gemaakte foto’s van opnames van radioprogramma’s of een sinterklaasfeest, geen kiekjes van tv.
Mijn vader werkte bij de radio, dus zagen wij wel eens een studio van binnen. Als jong meisje mocht ik af en toe mee naar de KRO-studio waar klassieke concerten werden uitgezonden. Wat een spanning gaf dat. Stel je voor dat je moest hoesten, dan “kan heel Nederland je horen, Elly”. Met die waarschuwing in mijn hoofd heb ik er nooit echt van kunnen genieten al leerde ik wel heel veel klassieke muziek kennen. En waarderen.

Het huidige Mediapark was vroeger een heidegebied waar wij speelden. Stukje bij beetje heb ik alle natuur daar plaats zien maken voor de enorme gebouwen op het Mediapark, een treinstation dat natuurlijk nodig was en enorme parkeerplaatsen voor auto’s en busladingen bezoekers.
Tussen de foto’s vind ik een gedicht van een klasgenoot die dit ooit speciaal voor mij schreef. Wat was ik overdonderd door zijn woorden. Dat iemand zoiets speciaal voor mij op papier zette.
Ik kreeg met die jongen iets wat op een soort verkering leek. We deelden onze passie voor muziek en gingen vaak naar de studio van toen nog radiopiraat Veronica. Heel wat singeltjes kreeg ik van de diskjockeys mee, van allerhande artiesten. Velen hebben het nooit gemaakt en zijn uit beeld verdwenen, maar er waren ook blijvers als Golden Earrings – later Golden Earring, Cuby and the Blizzards, The Cats, Rob de Nijs en Boudewijn de Groot. Ik herinner me een vaag feest in een dampig-mistige boerenschuur in Nederhorst den Berg waar de Earrings oorverdovend speelden. Van oordopjes hadden we nog nooit gehoord.
Ik loop naar de kast en pak de singletjes die ik heb bewaard, bekijk de hoesjes, en weet dan nog precies waar ik was of met wie. Ik ga kopje onder in een poel vol nostalgische herinneringen.
De schoolvriend ben ik uit het oog verloren zonder ooit een kusje gewisseld te hebben. Bij alle in het verschiet liggende troubles was hij nooit meer “on my side”. We gingen ieder onze eigen weg in de snel veranderende wereld.
Ik ben opgegroeid op de Gooische matras, een begrip dat toen niet bestond en nu iets heel anders voorstelt dan toen wij er woonden. Beroemdheden waren anders, veel gewonere mensen.
Mijn vader heeft tot aan zijn pensioen bij de radio gewerkt. Zelf ben ik naar het Brabantse verhuist, waar de roots van de familie liggen. Ik voelde me daar beter thuis dan in het Hilversumse. Toch had ik die bijzondere tijd voor geen goud willen missen.

Tekst van het gedicht van Robert-Henk:

This is a very simple song
It only wants to say

If you’re ever having troubles
Know that I’m on your side
After rain is comming sunshine    
Someday everthing is bright.
Think of me and then remember
I’m living just for you.
I don’t want you to be grateful
Darling, I just want you to

Take care of me
and ‘ll take care of you
in anything you do
‘cause, honey, I love you

Life is often not so easy
Though it’s better than before
Think of that if you are wondering
What you have been living for.
Maybe I dont know the reason
That you have for things you do
But I know that I’ve a reason
For the thing I ask from you.

Take care of me
and ‘ll take care of you
in anything you do
‘cause, honey, I love you

This was a very simple song
But it did what it should do
it said that I’ll take care of you.