Veertien treden
een nieuwe trap
nee, ik heb ze niet nageteld
daarvoor ben ik te snel
beneden.
“De Waterval” heet de trap
een keihard eufemisme.
Klaterend
val ik me bijna
te pletter,
roetsj mijn toekomst in
gebutst, gedeukt
en heel erg boos.
Waarom ik weer
gvd!
Zo’n dertig ogenparen
staren me vanuit de kantoortuin aan
zien me naar het eindpunt
denderen
van mijn hier en nu.
Niets aan de hand
zegt de arts.
Over anderhalf jaar
bent u weer helemaal de oude.
Nooit is een diagnose
zo aardig verkeerd
geweest.